THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

ΕΝΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΚΟΥΠΛΕ (no5-Tony_TRP)

Ένα κουπλε απο τον Αιρετικό, στο τραγούδι "Κλωθογυρίσματα". Θα το βρείτε στο album "Homo-hereti-cus" , ενώ μπορείτε να το ακούσετε online απο εδώ

"Όταν αρχίζω κάτι καινούριο νιώθω σαν μικρό παιδί που χάρηκε γιατί του ‘ρθε ένα σχέδιο πανούργο,

Αφήνω στη μέση ότι έκανα –καθόλου ώριμο αναγνωρίζω- μα σε νέες περιπέτειες αυθόρμητα νομίζω όταν μπλέκω σ' εκνευρίζω, τα χνάρια της σοφίας έχω αρχίσει να μυρίζω,

Και ξαναρχίζω πάλι, πάλι νομίζω, αυτό που τώρα χτίζω το πρωί πάλι γκρεμίζω,

Ξεκινάμε ιστορίες στη πορεία όμως τις χάνουμε, με άγνοια του ποτέ θα πεθάνουμε

Συχνά με συγκινεί η προοπτική του ότι δούμε κι ότι κάνουμε, σε ποσότητα με ποιότητα, αγχώνομαι να προλάβουμε..

Κι αν δε προλάβουμε απόψε εντάξει, αναλαμβάνω άμεσα δράση αφού το σίδερο κολλάρει στη βράση

Στους καιρούς τους πονηρούς πέφτουν κομήτες κι αστραπές που με χτυπάμε κατά καιρούς

Ίσως φταίει που διάλεξα να ζω σε γρήγορους ρυθμούς, ίσως φταίει που εμπιστεύτηκα ανθρώπους με σκοπούς όχι πάντοτε αγνούς,

Έσπειρα ενθουσιασμούς νεανικούς, τους πότισα καλά χωρίς φραγμούς τώρα θερίζω κεραυνούς,

Αν διάβαζα καλά τους οιωνούς θα κάλπαζε ο νους μου σ’ ωκεανούς με άνεμους ευνοϊκούς,

Μα γνώρισα ανθρώπους φανταστικούς, σε τόπους μυστικούς θαυματουργούς απ όπου μ’ έφερε ο δρόμος,

Το βάλσαμο που φέρει τα’ όνομα «χρόνος», φίλος κάλος μπορεί να σταθεί, και πάμε πάλι από την αρχή,

Αρκεί να γίνει η υπομονή αρετή, μια μάτια καθαρή, ίσως αρκεί μια θηλυκή προοπτική,

Κι η ζωή αποσυντονίζεται όταν ξυπνώ χωρίς μυαλό αφού τις νύχτες το alter ego χαραμίζεται

Μα συχνά αξίζει το κόπο, δε νομίζετε; Υγεία να χουμε φίλοι μου και το πανηγύρι συνεχίζεται…"

ΓΥΦΤΟΙ CENT-ΕΧΩ ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ

Νεο κομματι, zEik και Tony_TRP (κατα σειρα). Η παραγωγη απο zEik (και diggin' απο μενα)


ΟΙ 100 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (PT. 3)

ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ (100-175 μ.Χ)

Έλληνας αστρολόγος, αστρονόμος και γεωγράφος της ρωμαϊκής αυτοκρατορικής περιόδου και του ελληνιστικού πολιτισμού. Έζησε και εργάστηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Θεωρείται από τους πατέρες της γεωγραφίας και συνέγραψε σημαντικά επιστημονικά έργα, το κυριότερο εκ των οποίων είναι η Μεγίστη μαθηματική σύνταξις της αστρονομίας, γνωστή ως Αλμαγέστη. Στο έργο αυτό, ένα από τα πιο σημαίνοντα της αρχαιότητας, ο Πτολεμαίος συγκεντρώνει την αστρονομική γνώση του ελληνιστικού κόσμου, βασιζόμενος κυρίως στο έργο που αναπτύχτηκε τρεις αιώνες νωρίτερα από τον Ίππαρχο. Πρότεινε ένα γεωκεντρικό μοντέλο (το «πτολεμαικό») του ηλιακού συστήματος που παρέμεινε σημείο αναφοράς για ολόκληρο τον δυτικό κόσμο (αλλά και για τον Αραβικό και Ινδικό για αιώνες, μέχρι που αντικαταστάθηκε από το ηλιοκεντρικό σύστημα του Κοπέρνικου). Η Αλμαγέστη περιέχει επίσης κατάλογο αστέρων-πιθανώς πρόκειται για αναθεώρηση ανάλογου καταλόγου που είχε συνθέσει ο Ίππαρχος. Ο Πτολεμαίος συνέγραψε και άλλα έργα αστρονομίας. Τα έργα «Προχείρων κανόνων διάταξις» και «Ψηφοφορία και πινάκες» συνδέονται στενά με το κύριο έργο του, ενώ οι «Υπόθεσις των πλανωμένων» περιγράφουν ένα μηχανικό μοντέλο πλανητικού συστήματος που αποτελείται από υλικές σφαίρες ενσωματωμένες η μια μέσα στην άλλη, κάτι που απουσιάζει από την Αλμαγέστη. Σωθήκαν επίσης το «Περί αναλήμματος», το «πλανητάριο» και το 2ο βιβλίο των Φάσεων απλανών αστέρων. Η εκ νέου ανακάλυψη του έργου «Γεωγραφίας υφήγησις» στην Ευρώπη κατά τον 15ο αιώνα αποτέλεσε σημαντικό έναυσμα για τη διάσωση των μεθόδων της μαθηματικής γεωγραφίας και της χαρτογραφίας. Χωρίζεται σε 8 βιβλία και περιέχει 27 χάρτες. Έναν γενικό και 26 συγκεκριμένων περιοχών. Οι γεωγραφικοί χάρτες βασιστήκαν σε επιστημονικές αρχές και κυρίως στη χρήση πλέγματος μεσημβρινών και παραλλήλων που είχαν πρωτοχρησιμοποιηθεί τον καιρό του Ερατοσθένη. Δεν σκόπευε να απεικονίσει ολόκληρη την υδρόγειο αλλά μόνο εκείνο που θεωρούσε κατοικημένο κόσμο, την Οικουμένη. Το 1ο βιβλίο του έργου «Γεωγραφίας υφήγησις» περιέχει εκτενή αναφορά των προβλημάτων που αντιμετώπισε και των μεθόδων που χρησιμοποιούσε. Περιέγραψε 2 αρχικά προβολές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία χάρτη της Οικουμένης, αλλά χρησιμοποιεί όπως περιγράφει στο 8ο βιβλίο, και μια τρίτη προβολή για τους περιφερειακούς χάρτες. Οι αρχικοί χάρτες, αν και έχουν χαθεί, δεν είναι δύσκολο να αναπαραχθούν σε μεγάλο βαθμό, χάρη στις λεπτομερείς οδηγίες του Πτολεμαίου. Ένα άλλο σημαντικό επιστημονικό έργο του είναι η «Οπτική» που δυστυχώς έφτασε σε εμάς ημιτελής και σε κακή λατινική μετάφραση. Περιλαμβάνει μια πραγματεία περί των φαινομένων της διάθλασης. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ακόμα το κεφάλαιο που είναι αφιερωμένο στο χρώμα.

ΑΛ-ΧΟΥΑΡΙΖΜΙ ΑΜΠΟΥ (780-850)

Πέρσης μαθηματικός, αστρονόμος, αστρολόγος και γεωγράφος. Καταγόταν από την περιοχή του Χουαρέζμ (αρχαία Χορασμία). Έζησε στη Βαγδάτη, στην αυλή του χαλίφη Αλ-Μαμουν, που τον διόρισε υπεύθυνο της βιβλιοθήκης του, της περίφημης Μπαιτ αλ-Χικμα, γνωστός ως ο Οίκος της Σοφίας. Υπό την διεύθυνση του μεταφράστηκαν στα Αραβικά πολλά από τα σημαντικότερα μαθηματικά έργα της αρχαιότητας. Είναι ο συγγραφέας του Αλ-Κιταμπ αλ μουχτασαρ φι χισαμπ αλ-τζαμπρ ουαλ-μουκα μπαλα, του 1ου βιβλίου που πραγματεύονταν συστηματικές λύσεις γραμμικών εξισώσεων και εξισώσεων 2ου βαθμού. Γι’ αυτό το λόγο θεωρήθηκε ο πατέρας της Άλγεβρας. Η λέξη «Άλγεβρα» προέρχεται από τη λέξη «Αλ Τζαμπρ» η οποία σημαίνει τη μια από τις 2 μαθηματικές πράξεις που χρησιμοποιούνται για να λυθούν οι εξισώσεις 2ου βαθμού, όπως περιέγραψε στο βιβλίο του. Το βιβλίο Algorithmi de numero Indorum, μετάφραση στα Λατινικά μιας από τις σημαντικότερες μελέτες του σχετικά με το ινδικό σύστημα αρίθμησης, εισήγαγε το θεσιακό σύστημα και τον αριθμό μηδέν στον δυτικό κόσμο του 12ου αιώνα. Η λέξη «Αλγόριθμος» και η λιγότερο συχνή «Αλγοριθμοποίηση» προέρχονται από τον εκλατινισμό του ονόματος του Αλ-Χουαριζμι. Για τη ζωή του γνωρίζουμε ελάχιστα. Στο κιταμπ ας Φιχριστ (βιβλίο του Δείτη) του Μουχαμαντ ιμπν αλ-Ναυτιμ βρίσκουμε βιογραφία του Χουαριζμι που περιέχει κατάλογο των βιβλίων που συνέγραψε. Ολοκλήρωσε το μεγαλύτερο μέρος των έργων του ανάμεσα στα έτη 813 και 833. Η μεγαλύτερη συμβολή του αφορά τα πεδία της Άλγεβρας, της τριγωνομετρίας, της αστρονομίας, αστρολογίας, της γεωγραφίας και της χαρτογραφίας. Κάποιοι από τους στοχασμούς του βασίζονται στις αστρονομικές μελέτες της αρχαίας Περσίας, της Βαβυλωνίας, της Ινδίας και στην Ελληνορωμαϊκή επιστήμη. Το αλ κιταμπ αλ μουχτασαρ φι χισαμπ αλ-τζαμπρ ουαλ-μουκαμπαλα επεκτείνει το έργο του Ινδού μαθηματικού Βραχμαγκουπα και του Έλληνα μαθηματικού Διόφαντου σχετικά με τις Αλγεβρικές εξισώσεις. Το Τζιρολαμο Καρντανο στο έργο του Ars Magna (μεγάλη τέχνη), τον θεώρει δημιουργό της άλγεβρας, δεδομένου ότι η αριθμητική του Διόφαντου ανακαλύφθηκε εκ των υστέρων –σήμερα γνωρίζουμε ότι οι απαρχές της Άλγεβρας μπορούν να αναχθουν στη 2η χιλιετια π.Χ, με τα Βαβυλωνιακά και αιγυπτιακά μαθηματικά. Αυτό δε μειώνει τη σημασία του έργου του Αλ-Χουαριζμι, ο οποίος συνέλεξε υλικό από διαφορετικές παραδόσεις, την Ελληνική, την Ινδική, και τη συρομεσοποταμιακη, και συνέθεσε με μεθοδικότητα μια πραγματεία που έγινε σημείο αναφοράς για την εξέλιξη της σύγχρονης άλγεβρας. Συνήθως η άλγεβρα συσχετίζεται με την με τη συμβολική και συνθετική σημειογραφία της σύγχρονης άλγεβρας, στην πραγματικότητα όμως η άλγεβρα εξελίχθητε στα Ισλαμικά μαθηματικά και για πολύ καιρό στα μαθηματικά της μεσαιωνικής Ευρώπης με τη μορφή που ονομάζεται ρητορική άλγεβρα, στην οποία οι εκφράσεις ήταν περιγραφικές με μεγάλες περιφράσεις. Η τρίτη σημαντικότερη μελέτη του φέρει τον τίτλο Κιταμπ σουρατ-αρντ (βιβλίο του σχήματος της γης) και ολοκληρώθηκε το 833. Πρόκειται για αναθεωρημένη και συμπληρωμένη εκδοχή του γεωγραφικού έργου του Πτολεμαίου. Σώζεται μόνο ένα αντίγραφο που φυλάσσεται στη βιβλιοθήκη του πανεπιστήμιου του Στρασβούργου. Το τελευταίο σημαντικό έργο του είναι το Ζιγκ, το οποίο αναφέρεται στους αστρονομικούς πινάκες που βασίζονται σε Ελληνορωμαϊκές, Ινδικές και Περσικές πηγές. Ο Αλ-Χουαριζμι έγραψε αρκετά άλλα έργα. Μεταξύ αυτών, το Ριζαλα φι ιστιχραγκα τανκ αλ Γιαχουντ σχετικά με το Εβραϊκό ημερολόγιο. Επίσης, ένα έργο για τη χρήση και κατασκευή του Αστρολάβου. Τα έργα «Βιβλίο της Ιατρικής» και «Βιβλίο της Ιστορίας» δε σώζονται.

ΑΛΧΑΖΕΝ (965-1039)

Άραβας γιατρός, φιλόσοφος, μαθηματικός, φυσικός και αστρονόμος, ο Αλχαζεν ή Αμπου Αλή αλ Χασαν ιμπν αλ-Χαιταμ θεωρείται από τους μεγαλύτερους και ευφυέστερους επιστήμονες του Ισλαμικού κόσμου και γενικότερα της 2ης χιλιετίας. Κάποιοι τον θεωρούν εφευρέτη της σύγχρονης οπτικής. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη περιοχή της Μεσοποταμίας (σημερινό Ιράκ) και σπούδασε Θεολογία και επιστήμες ενώ πείστηκε πολύ γρήγορα για την αδυναμία διαφόρων θρησκειών και οι σπουδές του είχαν αρχικά άμεση σχέση με αυτό που σήμερα θα ορίζαμε ως δημόσια διοίκηση. Διορίστηκε επίσης βεζίρης της επαρχίας της Βασόρας, αλλά οι θρησκευτικές αμφιβολίες του ήταν ασύμβατες με την παραμονή του σε μια τέτοια θέση. Αυτό ήταν από τα πράγματα που τον ώθησαν να αφοσιωθεί εξ’ ολοκλήρου στις επιστήμες. Μια από τις πρώτες «γνωριμίες» του με την κλασσική επιστήμη ήταν η επαφή του με τον Αριστοτέλη. Όσο ήταν νέος εγκαταστάθηκε στην Αίγυπτο, όπου θα παρέμενε για την υπόλοιπη ζωή του. Οι έρευνες του Αλχαζεν οδήγησαν σε εξαίρετα αποτελέσματα, κυρίως στο πεδίο της οπτικής. Μελετώντας την ευκλείδεια οπτική, διατύπωσε θεωρίες για την προοπτική, επικεντρώνοντας τα ενδιαφέροντα του 3 θεμελιώδη σημεία, την αντίληψη, το ορατό μέρος του αντικειμένου και τον φωτισμό, τροποποιώντας τα γεωμετρικά μοντέλα που περιέγραψαν τους σχετισμούς τους. Χάρη στις μελέτες του μπόρεσαν να διατυπωθούν νέες υποθέσεις και η μελέτη αυτών των θεμάτων κατέστησε δυνατή τη συγκρότηση «σχολής» προορισμένης για να εκπαιδεύσει μεγάλο για τα μέτρα της εποχής αριθμό ειδικευμένων ερευνητών. Καταρρίπτοντας τη θεωρία των οπτικών ακτινών, ο Αλχαζεν στράφηκε σε εκείνη των ειδώλων, θεωρώντας ότι η απόκτηση των φωτεινών πληροφοριών οφείλεται σε κάποιον εξωτερικό παράγοντα, ο οποίος όμως δεν έχει ως αποτέλεσμα «είδωλα» που ταξιδεύουν προς την κατεύθυνση του ματιού του παρατηρητή, αλλά «σωματίδια» που εκπέμπονται από το αντικείμενο προς όλες τις κατευθύνσεις. Έτσι ήρθε αντιμέτωπος με την υπόθεση της διάσπασης κάθε αντικείμενου σε πολύ μικρά τμήματα και απέδωσε σε κάθε απειροελάχιστο συστατικό του αντικειμένου την ικανότητα να εκπέμπει σωματίδια προς πάσα κατεύθυνση. Η μεγαλοφυής σύλληψη της μοριακής δομής της ύλης οδήγησε στην 1η παραδοχή της μοριακής θεωρίας. Περιέγραψε επίσης το φαινόμενο της διάθλασης. Η μελέτη για την αναστροφή των ειδώλων στο εσωτερικό του οφθαλμικού βολβού, η οποία οφείλεται στο πέρασμα της φωτεινής δέσμης από τη στενή οπή της κόρης έδωσε στον Αλχαζεν το έναυσμα να επεξεργαστεί την πρώτη μελέτη στην ιστορία σχετικά με τη Camera obscura (σκοτεινό θάλαμο). Περιέγραψε με άριστη ακρίβεια τον μηχανισμό αναστροφής των ειδώλων, κατά τον οποίο οι φωτεινές δέσμες διαπερνούν μια οπή και προβάλλονται στο βάθος του σκοτεινού θαλάμου. Στη συνέχεια ο Κέπλερ, επηρεασμένος από τον Αλχαζεν και τον Μαυρόλυκο, χρησιμοποίησε τις καινοτομίες του Αλχαζεν ως βάση για την εξέλιξη της σύγχρονης οπτικής θεωριας.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (no9-Tony_TRP)

Ρόδες, από το δίσκο "Silent Disco". Μεγάλο κόλλημα το κομμάτι.

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (no8-Tony_TRP)

Σειρά αυτή την εβδομάδα έχουν οι Sugarhill Gang, με το κομματι Apache. Θα τον βρείτε στο album "8th wonder". Το επέλεξα γιατί είναι εντυπωσιακό το πόσο φρέσκο μένει 28 χρόνια μετά απο τη κυκλοφορία του. Απολαύστε.

ΑΞΙΟΜΝΗΜΟΝΕΥΤΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ, ΑΤΑΚΕΣ, ΣΤΙΧΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΕΜΑΤΑ (2)

Από αυτή την ανάρτηση και έπειτα, οι 5 φράσεις γινόνται 5+1, και για αυτό οφείλω να ευχαριστήσω τον κύριο Κώστα Δράκουλα, που μου έδωσε αυτή την ιδέα σε μια πρόσφατη συνέντευξη του. Με απλά λόγια, η 6ή φράση-ατάκα θα είναι πάντοτε γελοία.

«Saying goodbye doesn’t mean anything. It’s the time we spent together that matters, not how we left it»

-Από την τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων “South Park


«Up and down… but in the end it’s only round and round»

-Pink Floyd


«Όπως ακριβώς βλέπουμε τη μέλισσα να κάθεται σε όλα τα φυτά και να παίρνει από το καθένα ό,τι καλύτερο υπάρχει, έτσι πρέπει και αυτοί που επιθυμούν να μορφωθούν, να μην αφήνουν τίποτα χωρίς να το γνωρίσουν, από παντού όμως να επιλέγουν τα ωφέλιμα»

-Ισοκράτης


«Τα σκυλιά γαβγίζουν σ’ αυτό που δε γνωρίζουν»

-Ηράκλειτος


«Lies are like children: they're hard work, but it's worth it because the future depends on them»

-Dr. House (από τη τηλεοπτική σειρά House M.D)


«Η εταιρεία μού πρότεινε να γράψω στίχους με θέμα τα μπουζούκια και τη νύχτα. Οταν το έφτιαξα, κατάλαβα ότι μπορώ να γράψω στίχους»
-Θηρίο (Κώστας Δράκουλας)

ΟΙ 100 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (PT. 2)


ΚΤΗΣΙΒΙΟΣ (285-222 π.Χ)

Ήταν επιστήμονας, εφευρέτης της αντλίας, της υδραύλεως και του υδραυλικού ρολογιού, ιδρυτής της μηχανικής των αερίων και στυλοβάτης της σχολής των Αλεξανδρινών μηχανικών. Έζησε στην Αλεξάνδρεια τον 3ο αιώνα π.Χ. Γιος κουρέα, από παιδί φανέρωσε τις εφευρετικές του ικανότητες σχεδιάζοντας για το κατάστημα του πατέρα του κάτοπτρο ρυθμιζόμενου ύψους με αντίβαρο. Η φήμη του, που οφείλεται επίσης στο σχεδιασμό όπλων και μηχανών για δημόσια χρήση, και η περίφημη γενναιοδωρία των πρώτων Πτολεμαίων στη χρηματοδότηση της έρευνας, δε μας επιτρέπουν να αμφιβάλλουμε ότι ο Κτησίβιος ήταν προσωπικότητα κύρους. Μια από τις σημαντικότερες και μακροβιότερες εφευρέσεις του ήταν η υδραντλία. Οι Αρχαιολογικές ανακαλύψεις δείχνουν ότι η αντλία αυτού του τύπου χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα κατά τη Ρωμαϊκή εποχή. Ένα Αρχαίο εργαλείο που χρησιμοποιούνταν για τον υπολογισμό του χρόνου ήταν η κλεψύδρα του νερού, που ανάγεται στη φαραωνική Αίγυπτο. Ο Κτησίβιος μετέτρεψε τη συσκευή αυτή σε υδραυλικό ρολόι, δηλαδή σε πραγματικό όργανο μέτρησης, χάρη σε επινοήσεις που περιγράφει ο Βετρούβιος. Το σημαντικότερο στοιχείο που ανακύπτει από τις μαρτυρίες για τον σχεδιασμό των εκήβολων όπλων είναι η δοκιμή των νέων μορφών της ελαστικής ενέργειας, που χωρίζονταν σε 2, συμφώνα με τον Φίλων το Βυζάντιο. Η πρώτη βασίζονταν στη διερεύνηση των ελαστικών ιδιοτήτων των μεταλλικών ενώσεων και στη συμπεριφορά των υλικών. Η δεύτερη οδήγησε στη σχεδίαση καταπέλτη που λειτουργούσε με συμπιεσμένο αέρα. Το πρώτο πληκτροφόρο μουσικό όργανο στην ιστορία, ήταν η ίσως περιφημότερη εφεύρεση του. Ο Κτησίβιος έδωσε στο όργανο το όνομα υδραύλις, που σχηματίζεται από τις λέξεις ύδωρ και αυλός, από όπου προέρχεται το επίθετο υδραυλικός, το όποιο αργότερα χρησιμοποιήθηκε και για αντικείμενα άσχετα με τη μουσική. Στο όργανο αυτό, το νερό συμπίεζε τον αέρα που περιείχε μια δεξαμενή και το ωθούσε μέσα σε αυλούς. Το υδραυλικό όργανο συνέχισε να κατασκευάζεται και να χρησιμοποιείται χωρίς ουσιαστικές αλλαγές κατά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορική και Βυζαντινή εποχή.

ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ (276-194 π.Χ)

Πιθανώς ο πιο πολυδιάστατος διανοητής της εποχής του. Ήταν μαθηματικός, αστρονόμος, γεωγράφος και ποιητής. Διευθυντής στη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, τον θυμόμαστε σήμερα κυρίως γιατί μέτρησε για πρώτη φορά τις διαστάσεις της γης. Συνέγραψε ιστορία της φιλοσοφίας και των φιλοσοφικών πραγματειών, πιθανώς ηθικού περιεχομένου. Ήταν εκείνος που ισχυρίστηκε ότι δεν χρειάζεται να διακρίνουμε τους ανθρώπους σε βαρβάρους και Έλληνες αλλά συμφώνα με τις ιδιότητες τους, γιατί υπάρχουν κακοί Έλληνες αλλά και βάρβαροι με υψηλό πολιτισμό. Ακόμη συνέγραψε πραγματεία με θέμα την κωμωδία και ασχολήθηκε με τη φιλοσοφική κριτική. Δημιούργησε για τον εαυτό του τον όρο «Φιλόλογος» εγκαινιάζοντας και ορολογικά την αλεξανδρινή φιλολογία. Από τα ιστορικά έργα του ορισμένα πραγματεύονται την αρχαία Αιγυπτιακή ιστορία, αλλά η βασική του συμβολή σε αυτό το πεδίο συνίσταται στην πρώτη απόπειρα να εδραιωθεί σε επιστημονική βάση η ακριβής χρονολόγηση της Ελληνικής ιστορίας. Με αυτό το σκοπό, εισήγαγε το σύστημα που ακολούθησαν οι μεταγενέστεροι συγγραφείς φιλολογικών έργων βάσει της Ολυμπιάδας κατά την όποια έλαβαν χώρο. Το ενδιαφέρον του Ερατοσθένη για την αρχαία μυθολογία διαφαίνεται σε ένα από τα πιο γνωστά συγγράμματα του, το Αστροθεσίαι ή Καταστερισμοί, στο όποιο περιγράφονται 42 αστερισμοί με τους μύθους που τους αφορούν. Ως ποιητής έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης κατά την αρχαιότητα. Γύρω στο 255 π.Χ εφηύρε τον σφαιρικό αστρολάβο, όργανο που επέτρεπε την αναπαράσταση της ουράνιας σφαίρας και την περιγραφή της κίνησης των αστέρων γύρω από τη γη. Από τις μαθηματικές του ανακαλύψεις η πιο γνωστή είναι το «κόσκινο του Ερατοσθένη», μια μέθοδος για τον διαχωρισμό των πρώτων αριθμών. Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα είναι η εφεύρεση του μεσολάβου που αναφέρει λεπτομερώς ο Ευτόκιος ο Ασκαλώνιος. Πρόκειται για μηχανικό όργανο με το όποιο μπορούμε να υπολογίσουμε 2 ενδιάμεσα σημεία ανάμεσα σε 2 ορισμένα τμήματα ευθειών ή αντίστοιχα να βρούμε μια κυβική ρίζα. Έγραψε ένα μαθηματικό έργο με τον τίτλο «Περί μεσοτήτων». Επιπροσθέτως, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τις παλίρροιες μελετώντας τον σεληνιακό κύκλο, προσδιορίζοντας τις ως αιτίες των ρευμάτων στα θαλάσσια στενά. Μελέτησε τα θαλάσσια απολιθώματα σε μακρινές περιοχές της θάλασσας από τα οποία συμπέρανε την εξαιρετικά αργή κίνηση της ακτογραμμής, ιδέα που συχνά αποδίδεται στον Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Ήταν ο εισηγητής του όρου «Γεωγραφία» εννοώντας την περιγραφή της γης. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ο ιδρυτής της μαθηματικής γεωγραφίας. Συνέταξε χάρτη της Αιγύπτου και χάρτη ολόκληρου του γνωστού τότε κόσμου. Υπολόγισε το μήκος της γης στα 252.000 στάδια, με μικρή απόκλιση από το πραγματικό της μήκος. Κατόρθωσε επίσης να μετρήσει την απόσταση ήλιου και σελήνης από τη γη, πραγματοποιώντας σημαντικές μετρήσεις και καταλήγοντας σε συμπεράσματα βάσει μετρήσεων που έκανε κατά την έκλειψη σελήνης.

ΙΠΠΑΡΧΟΣ (190-120 π.Χ)

Αστρονόμος, μαθηματικός και γεωγράφος. Κανένα από τα τουλάχιστον 14 έργα του δεν έχουν σωθεί, εκτός από ένα σχόλιο σε ποίημα αστρονομικού θέματος. Γεννήθηκε στη Νίκαια (σημερινό Ιζνίκ στη Βιθυνία της Τουρκίας). Το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών για τη ζωή και το έργο του προέρχεται από την Αλμαγέστη του Πτολεμαίου και από μικρότερες αναφορές στον Πάππο και τον Θέωνα. Συγκέντρωσε πληροφορίες που προέρχονται από την Αλεξάνδρεια και τη Βαβυλώνια αλλά δεν είναι γνωστό αν επισκέφτηκε ποτέ αυτά τα μέρη, ούτε γνωρίζουμε τον λόγο για τον όποιο δεν σώζονται τα έργα του. Ήταν ο πρώτος Έλληνας που εκπόνησε ακριβή μοντέλα για να εξηγήσει την κίνηση του ήλιου και της σελήνης. Χάρη στις θεωρίες του για την κίνηση τους και σε άλλες έννοιες της τριγωνομετρίας ήταν πιθανώς ο πρώτος που δημιούργησε αξιόπιστη μέθοδο για την πρόβλεψη των ηλιακών εκλείψεων. Η δράση του περιελάμβανε την ανακάλυψη της μετάπτωσης των ισημεριών , τη σύνθεση ενός περίφημου καταλόγου αστέρων και πιθανώς την εφεύρεση του αστρολάβου. Ο Ίππαρχος αναγνωρίζεται ως πατέρας της επιστήμης της αστρονομίας. Αναφέρεται συχνά ως ο μεγαλύτερος Έλληνας παρατηρητής αστρονόμος και πολλοί τον θεωρούν το σπουδαιότερο αστρονόμο των αρχαίων χρόνων. Στο 1ο αστρικό κατάλογο του καταχώρησε περίπου 1080 αστέρες, καταγράφοντας το γεωγραφικό πλάτος και μήκος του καθενός στην ουράνια σφαίρα με την ακρίβεια που επέτρεπε η απουσία ρολογιών, τηλεσκοπίων και άλλων νεότερων οργάνων. Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη φωτεινότητα των άστρων, χρησιμοποιώντας αυτή τη παράμετρο για μια ταξινόμηση που τα διαχώριζε σε 6 ομάδες. Στη πρώτη ομάδα βρισκόταν τα άστρα πρώτου βαθμού (μεγέθους), στη δεύτερη τα λίγο πιο αδύναμα, φτάνοντας στην 6η οποία ανήκαν τα πλέον αδιόρατα άστρα. Αυτό το δισχιλιετές και πλέον σύστημα χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα με ελάχιστες τροποποιήσεις. Όσο για το έργο του που αφορά τη γεωγραφία, ο Στράβων στα Γεωγραφικά του μαρτυρεί την πρόταση του για τον υπολογισμό των διαφορών γεωγραφικού μήκους με αστρονομικές μεθόδους, μετρώντας τις διαφορές ανάμεσα στην τοπική ώρα των σημείων παρατήρησης της ίδιας έκλειψης της σελήνης. Επίσης φαίνεται πως συμπεράνει την ύπαρξη μιας ηπείρου που χώριζε τον Ινδικό από τον Ατλαντικό ωκεανό. Χωρίς να έχει ανάγκη για καραβέλες, χάρη σε ένα απλό συμπέρασμα, ο Ίππαρχος είχε μαντέψει την ύπαρξη της Αμερικής. Έγραψε πραγματεία για τη βαρύτητα με τίτλο «Περί των δια βάρους κάτω φερομένων». Ήταν ακόμη ο πρώτος που συνέταξε τριγωνομετρικό πίνακα, ο οποίος του επέτρεπε να μελετά οποιοδήποτε τρίγωνο.